Zamanla değişen yaşam koşulları, sanayileşme ve teknolojiye olan yönelim, birçok geleneksel mesleği unutulmaya yüz tutmuş hale getirdi.
Çorum’da da bir zamanlar büyük ustalıkla icra edilen meslekler, günümüzde yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. İşte Çorum’da giderek kaybolan ve artık çok az kişi tarafından yapılan geleneksel meslekler:
EL EMEĞİNE DAYALI ZANAATLAR
ŞAPKA YAPIMI VE TERZİLİK
Eskiden Çorum’un sokaklarında sıkça rastlanan terzi dükkânları, hazır giyim sektörünün yükselişiyle birlikte azalmaya başladı. Şapka yapımı ise neredeyse tamamen yok oldu. Oysa bir zamanlar özel siparişle dikilen şapkalar ve giysiler, kişiye özel işçiliğin en güzel örneklerindendi.
URGANCILIK VE YORGANCILIK
Elde yapılan sağlam urganlar, sanayi üretimi iplerin yaygınlaşmasıyla unutulmaya yüz tuttu. Yorgancılık ise geleneksel el işlemesi yorganların yerini fabrika üretimi yorganlara bırakmasıyla kaybolma noktasına geldi.
AHŞAP VE AĞAÇ İŞÇİLİĞİ
AHŞAP OYMACILIĞI VE AĞAÇ TORNACILIĞI
Bir dönem Çorum’da ahşap işçiliği oldukça yaygındı. Ahşap oymacılığı ve ağaç tornacılığı ile yapılan özel tasarımlar, günümüzde endüstriyel üretime yenik düştü. Bu sanatın ustaları artık bir elin parmaklarını geçmiyor.
BAĞLAMA, BEŞİK, DİBEK VE KAŞIK YAPIMI
Bağlama yapımı, Türk kültürünün önemli bir parçası olmasına rağmen, günümüzde fabrikasyon üretimler nedeniyle eski değerini kaybetti. Beşik, dibek ve kaşık yapımı gibi zanaatlar da seri üretimle birlikte azaldı.
GELENEKSEL EL SANATLARI
ELEKÇİLİK VE SÜPÜRGECİLİK
Eskiden her evde bulunan el yapımı elekler ve süpürgeler, artık endüstriyel üretim nedeniyle rağbet görmüyor. Ancak bu mesleklerin yaşaması için bazı ustalar hâlâ üretime devam ediyor.
UD VE YAYIK YAPIMI
Ud yapımı, büyük ustalık gerektiren sanatlardan biri. Ancak bu meslek de teknolojiye ve değişen müzik alışkanlıklarına yenik düştü. Yayık yapımı da sanayi tipi süt işleme araçlarının yaygınlaşmasıyla yok olmaya yüz tuttu.
TAŞ VE METAL İŞÇİLİĞİ
TAŞ OYMACILIĞI VE ÇÖMLEKÇİLİK
Bir zamanlar yapıların süslemesinde kullanılan taş oymacılığı, günümüzde çok az kişi tarafından yapılıyor. Çorum’un zengin çömlekçilik geçmişi de günümüzde kaybolmaya yüz tutmuş durumda.
BAKIRCILIK, BIÇAKÇILIK VE DEMİRCİLİK
Eskiden mutfak eşyalarından süs eşyalarına kadar birçok ürünün üretildiği bakırcılık ve bıçakçılık, endüstriyel üretime yenik düştü. Demircilik ise artık çok az ustanın elinde kalan bir meslek.
DERİ VE AYAKKABI İŞÇİLİĞİ
KALAYCILIK, NALBANTLIK VE SOBACILIK
Eskiden mutfak eşyalarının dayanıklı olması için kalaylama işlemi yapılırdı. Ancak günümüzde paslanmaz çelik ve teflon ürünlerin yaygınlaşması kalaycılığı neredeyse tamamen bitirdi. Aynı şekilde nalbantlık ve sobacılık da gelişen ısıtma teknolojileriyle azalan meslekler arasında.
AYAKKABI VE ÇARIK YAPIMI
Hazır ayakkabı sektörünün yaygınlaşması, el yapımı çarık ve ayakkabı üretimini neredeyse tamamen bitirdi. Geleneksel deri işçiliği, artık sadece belirli atölyelerde sınırlı sayıda üretim yapan ustalar tarafından sürdürülüyor.
GELENEKSEL EL İŞÇİLİĞİ VE TİCARET MESLEKLERİ
KEMER YAPIMI, SEMERCİLİK VE SEPETÇİLİK
Hayvancılığın azalmasıyla birlikte semercilik neredeyse tamamen yok oldu. Kemer yapımı ve sepetçilik ise plastik ve fabrikasyon ürünlerin yaygınlaşmasıyla giderek unutuluyor.
LEBLEBİCİLİK
Çorum’un en ünlü mesleklerinden biri olan leblebicilik, halen devam eden ancak eskiye oranla büyük değişim geçiren bir meslek. Geleneksel leblebi üretimi azalsa da Çorum’un bu alandaki ünü hâlâ devam ediyor.
Turizme Entegre Edilmeli: Geleneksel mesleklerin yaşaması için turistik ürünler üretilmeli.
Dijital Pazarlama Kullanılmalı: El yapımı ürünler internet üzerinden satılarak yeni nesle tanıtılmalı.
Geleneksel meslekler, kültürel mirasımızın en önemli parçalarından biri. Çorum’da unutulmaya yüz tutmuş mesleklerin tekrar canlandırılması, geçmişle gelecek arasında köprü kurmak için büyük bir fırsat olabilir.
